حدیث آرزومندی

      در این کتاب نویسنده برآنست تا مسألة زمان ر بلحاظ علمی مورد بررسی قرار داده کارکرد دِماغی (cerebral) آن را مشخّص نماید. تحقیقاتی که درباب رؤیا از اواسط قرن بیستم صورت گرفته برداشت علمی ما را درمورد موجودات زنده بکلّی دگرگون ساخته‌اند. بر این اساس است که کرامت مولّلی مبانی عصب‌شناسی دوران معاصر را بخصوص بر مطالعاتی متمرکز می‌کند که از روند تحقیقاتی معمولی و رایج در این علم فاصله گرفته و مغزوکارکردهای آن را بنحوی صائب‌تر مورد تفحّص قرار می‌دهند. این روند پژوهشی پیوسته حقّانیّت خود را در مطالعات جدید به اثبات رسانیده‌است.

       ذهن و زمان قبل از همه به وجه تاریخی پرسش‌های بنیادینی چون ماهیّت موجودات زنده در نظریّات مختلف ازجمله در علم نوپای اِتُولُوژی و بخصوص تئوری رفلکس‌ها می‌پردازد. سپس خواننده بتدریج درمی‌یابد که این نظریّات چندان از مسألة زمان بدانگونه که در جنبش‌های فلسفی معاصر مورد تدقیق قرار گرفته‌اند بیگانه نیستند. بدین ترتیب است که نویسنده مباحث مذکور را به حوزة مطالعاتی خواب‌ورؤیا تعمیم میدهد. زیرا برآنست که تنها در پرتو مسألة زمان است که میتوان معضل خواب‌ورؤیا را روشن ساخت.

     سپس به این پرسش می‌رسیم که آیا میتوان فرایند خواب را بلحاظ کارکرد رانِش‌ها (Drives) درک‌وفهم کرد؟ بدین ترتیب است که نویسندة ذهن‌وزمان بر پایة کشف ضمیرناآگاه فروید و تعلیمات لکان از مسألة کلّی رانِش‌ها و فرایند رؤیا برداشتی جامع‌تر بدست میدهد. براساس چنین وجهه نظری است که به تکوین، سوابق و کشفیّات علوم عصبی (Neuroscience) می‌پردازد، علومی که غالباً خواب‌ورؤیا را چیزی جز ضعف و تحلیل وجدان آگاه انسان نمی‌دانند. بنظر او تقابل میان روانکاوی و علوم عصبی ما را بر آن می‌دارد تا از مجادلات و تضاد آنها فراتر رفته در جهت گسترش علمی آنها گام برداریم. زیرا تنها با قبول و پذیرش ساحت آرزومندی انسان است که علوم عصبی و استعلامی (Cognitive Sciences) میتوانند در این راه از دیگر علوم پیشی گیرند. این ساحت مسأله‌ای است اساساً مربوط به زمان حاکی از آنکه روانکاوی درجهتی جز حدیث آرزومندی آدمی گام برنمی‌دارد.

               چارلز باف (Charles Bath) انتشارات روتلج